KLASA 5. FOLKLOR NASZYCH SĄSIADÓW.

TEMAT : FOLKLOR NASZYCH SĄSIADÓW.


Zapraszam Was dzisiaj w muzyczną podróż poza granice naszego kraju. Będziemy poznawać kulturę ludową naszych sąsiadów.


SŁOWACJA

Najdawniejsze pieśni słowackie miały proste melodie. Przypominały recytację tekstu z towarzyszeniem kilku dźwięków.
Do tańców zaliczamy:
hajduk, czyli zbójnicki,

oraz

odzemek z efektownymi popisami tańcerzy.

CZECHY
W Czechach powstało wiele tańców ludowych. Do najpopularniejszych należy polka.

Polka jest skocznym tańcem utrzymanym w dość szybkim tempie i parzystym metrum 2/4

Do instrumentów czeskich i słowackich zaliczamy:

cymbały

słowacka fujara

Na UKRAINIE popularne są pieśni ludowe, przede wszystkim tęskne nastrojowe dumy

Typowym tańcem narodowym jest kozak utrzymany w metrum parzystym 2/4.

oraz gopak

Do instrumentów ukraińskich zaliczamy
sopiłkę

dwojnicę

bandurę

ROSJA - typową cechą muzyki rosyjskiej jest śpiewność melodii. Nastrój utworów może być tęskny, żartobliwy, taneczny albo smutny. Wśród pieśni najpopularniejsze są czastuszki, wykonywane solo lub w wielogłosie, a capella albo z akompaniamentem.

Wśród rosyjskich tańców wyróżnia się energiczny trepak utrzymany w metrum 2/4

Do rosyjskich instrumentów ludowych zaliczamy
bajan

bałałajkę

NIEMCY
W Niemczech do najbardziej znanych melodii ludowych należą marsze i pieśni, np lendler.

W przeszłości rozpowszechnione były tańce związane z obrzędami i zabawą. Wykonywano je w kole, przy dźwiękach skrobaczek, grzechotek, fletów i rogów.
Niemieccy muzycy ludowi niekiedy wykorzystują w utworach folklorystycznych tarki.
Długie rogi alpejskie to tradycyjne instrumenty niemieckich pasterzy z gór.

 LITWA.
Na Litwie powstały sutartinie - starodawne śpiewy wykonywane podobnie jak kanony wielogłosowo. Mają one niezwykłe, surowe brzmienie.

Do instrumentów litewskich zaliczamy
kankles

skuducze - to piszczałki, z których każda wydaje jeden dźwięk o określonej wysokości. Do zagrania melodii potrzeba kilku skuduczy.

BIAŁORUŚ - 

    Na Białorusi można wydzielić sześć, różniących się od siebie, regionów folklorystycznych.                        Na kształtowanie się ich ludowych kultur muzycznych bardzo duży wpływ miały sąsiednie grupy narodowościowe - Polska, Ukraina, Rosja, Litwa czy Łotwa. Przemieszanie różnych elementów zaznaczyło się oczywiście także w słownictwie - w pieśniach białoruskich mogą pojawiać się słowa rosyjskie, polskie, ukraińskie.

     Dla muzycznego folkloru białoruskiego charakterystyczny jest swobodny, lekki oddech, nawet w połowie słowa pieśni, wyjątkowe metrum i długie nuty (być może dlatego, że śpiewało się na dworze). Na północy kraju przeważa jednogłosowość, na południu - zdecydowanie wielogłosowość (polifoniczność). Pieśń ludowa jest pomiędzy człowiekiem a przyrodą, a to sprawia, że wszystko w niej współgra ze sobą, tworzy harmonię. Na Białorusi można odnaleźć wiele tradycyjnych instrumentów ludowych - strunowe, takie jak skrzypce, basetle, bałałajki, cymbały, cytry, liry, gęśle, smyki, są też oczywiście bębny i instrumenty dęte - okaryny, fujarki dwoiste, żalejki (to rodzaj rurki wykonanej z kory brzozowej lub krowiego rogu), są piszczałki z trzciny, organki, trąbki z kory brzozowej i inne. (źródło: https://pismofolkowe.pl/artykul/dziedzictwo-zaginionych-wsi-3067)

Na koniec wracamy ...

Dziękuję za wspólną podróż..